…1ον γιατί είναι ωραία διαδικασία!!!
Μαζεύουμε όλα τα είδη των σπόρων (από φρούτα, λαχανικά, άγρια δέντρα, θάμνους κτλ) και αφού καθαρίσουμε τα υπολείμματα από το περικάρπιο, τους απλώνουμε σε ένα πιάτο ή εφημερίδα για να ξεραθούν. Μετά από λίγες μέρες μπορούμε να τους φυλάξουμε σε ένα ταψί ή σε ένα ανοιχτό γυάλινο δοχείο.
Διαβάστε παρακάτω…
Το μίγμα σπόρων με αργιλόχωμα μπορεί να δώσει τη λύση για την αναβλάστηση των βουνών.
H μέθοδος βασίζεται στη λογική της φυσικής καλλιέργειας. Πρόκειται για χωμάτινους σβώλους που εμπεριέχουν μεγάλη ποικιλία σπόρων. Η κάλυψη με αργιλόχωμα προστατεύει τους σπόρους, ώστε να μη φαγωθούν από τα πουλιά και τα τρωκτικά και τους εξασφαλίζει το «αρχικό» χώμα για να φυτρώσουν. Η επιλογή της εποχής σποράς μέσα στην περίοδο των βροχών δίνει στους σπόρους τις καλύτερες συνθήκες, για να βλαστήσουν και στη συνέχεια η φύση επιλέγει ποιοι απ΄ αυτούς θα επιβιώσουν.
Η μέθοδος εφαρμόζεται με επιτυχία στην Ιαπωνία, στις ΗΠΑ (όπου γίνονται σπορές και με αεροπλάνα), στην Κύπρο και από το 1994 και σε διάφορες περιοχές στην Ελλάδα .
Το πλεονέκτημα που έχει η μέθοδος είναι ότι σπέρνοντας μια μεγάλη ποικιλία σπόρων, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι κάποιοι θα βλαστήσουν όσο κακές και αν είναι οι συνθήκες. Επιπλέον, με την ποικιλία των φυτών εμπλουτίζεται το άγονο έδαφος. Έτσι δημιουργούνται οι συνθήκες που θα επιτρέψουν και σε άλλα φυτά να βλαστήσουν. Προκειμένου να αναπτυχθούν δένδρα, απαιτούνται και χαμηλότερα φυτά, για να προστατεύσουν τη βάση των ψηλότερων και αντίστροφα, ενώ είναι αναγκαία η παρουσία θαμνωδών και ποωδών φυτών, καθώς και μικροοργανισμών. Όσο μεγαλύτερη ποικιλία σπόρων έχουμε τόσο αυξάνουμε την αποδοτικότητας της σποράς.
H μέθοδος βασίζεται στη λογική της φυσικής καλλιέργειας. Πρόκειται για χωμάτινους σβώλους που εμπεριέχουν μεγάλη ποικιλία σπόρων. Η κάλυψη με αργιλόχωμα προστατεύει τους σπόρους, ώστε να μη φαγωθούν από τα πουλιά και τα τρωκτικά και τους εξασφαλίζει το «αρχικό» χώμα για να φυτρώσουν. Η επιλογή της εποχής σποράς μέσα στην περίοδο των βροχών δίνει στους σπόρους τις καλύτερες συνθήκες, για να βλαστήσουν και στη συνέχεια η φύση επιλέγει ποιοι απ΄ αυτούς θα επιβιώσουν.
Η μέθοδος εφαρμόζεται με επιτυχία στην Ιαπωνία, στις ΗΠΑ (όπου γίνονται σπορές και με αεροπλάνα), στην Κύπρο και από το 1994 και σε διάφορες περιοχές στην Ελλάδα .
Το πλεονέκτημα που έχει η μέθοδος είναι ότι σπέρνοντας μια μεγάλη ποικιλία σπόρων, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι κάποιοι θα βλαστήσουν όσο κακές και αν είναι οι συνθήκες. Επιπλέον, με την ποικιλία των φυτών εμπλουτίζεται το άγονο έδαφος. Έτσι δημιουργούνται οι συνθήκες που θα επιτρέψουν και σε άλλα φυτά να βλαστήσουν. Προκειμένου να αναπτυχθούν δένδρα, απαιτούνται και χαμηλότερα φυτά, για να προστατεύσουν τη βάση των ψηλότερων και αντίστροφα, ενώ είναι αναγκαία η παρουσία θαμνωδών και ποωδών φυτών, καθώς και μικροοργανισμών. Όσο μεγαλύτερη ποικιλία σπόρων έχουμε τόσο αυξάνουμε την αποδοτικότητας της σποράς.
.jpg)
