"Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος της αρχαίας Ιεράς Οδού, θαμμένο και... ξεχασμένο, «ασφυκτιά» κάτω από το «βάρος» της σύγχρονης οικιστικής δόμησης, σε μια διαδρομή σχεδόν παράλληλη με τη σύγχρονη Ιερά Οδό. Ωστόσο, ένα σημαντικό κομμάτι της πανάρχαιας οδού, τεσσάρων περίπου χιλιομέτρων, διέρχεται ένα αναλλοίωτο ακόμη φυσικό τοπίο, εντός των ορίων του δήμου Χαϊδαρίου, χωρίς όμως να έχει αναδειχθεί. Απομεινάρια μνημείων, κίονες και αναλήμματα διάσπαρτα ανάμεσα σε θάμνους και πλούσια βλάστηση δίνουν το νοητό στίγμα του αρχαίου δρόμου....Η διαδρομή αυτή των 4 χιλιομέτρων εντοπίζεται μέσα στα όρια του Βοτανικού Κήπου Διομήδους, στον χώρο που πραγματοποιούνταν παλαιότερα η Γιορτή του Κρασιού, γύρω από τη Μονή Δαφνίου και στην περιοχή της Αφαίας Σκαραμαγκά προς τη σημερινή λίμνη Κουμουνδούρου (αρχαία λίμνη των Ρειτών)....Η αρχαία Ιερά Οδός θα πρέπει να αποτελέσει έναν επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο, έναν αρχαιολογικό περίπατο, που θα ενώνει το ιερό της Αφροδίτης με τη λίμνη των Ρειτών, που και αυτή με τη σειρά της αποτελούσε ιερό τόπο, καθώς ήταν αφιερωμένη στην ιερά Κόρη, την Περσεφόνη. Αυτό θα είναι προς όφελος των κατοίκων, των επισκεπτών, της επιστημονικής έρευνας, αλλά και της παγκόσμιας κοινότητας, καθώς αποτελεί μνημείο εμβέλειας, που ξεπερνά τα όρια της περιοχής και της ηπείρου μας....Η ανάδειξη της Ιεράς Οδού είναι θέμα προβολής της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και όχι αρχαιολατρίας..."
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.