Ποιοι είμαστε

Ι. ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ: Μια διαρκή Κίνηση των πολιτών για την υπεράσπιση των δασών και αλσών του Χαϊδαρίου.

ΙΙ. ΠΩΣ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΤΗΝ ‘ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ’: Συγκεκριμένη συλλογική δράση (υπό την εποπτεία ειδικών επιστημόνων, όπου χρειάζεται) για

1.
Την αποφυγή εκδήλωσης πυρκαγιών.
2.
Την αποτροπή αναίτιας ή παράνομης υλοτόμησης.
3.
Τη ματαίωση ιδιωτικών ή κρατικών ‘αξιοποιήσεων’ που βλάπτουν, περιορίζουν ή καταστρέφουν το δάσος.
4.
Την αναδάσωση τυχόν καμένων εκτάσεων.
5.
Τη βελτίωση της ποιότητας της χλωρίδας (π.χ. δέντρα που έχουν προσβληθεί από ασθένειες).
6.
Την προστασία της πανίδας.
7.
Τη ματαίωση της καταπάτησης δασικής έκτασης από οιονδήποτε φορέα ή ιδιώτη που εγείρει παράνομα ή νομιμοφανή δικαιώματα.
8.
Τη μετατροπή των δασών και αλσών σε αξιαγάπητους χώρους αναψυχής των πολιτών (καθαριότητα, ήπιες παρεμβάσεις, επίβλεψη).

ΙΙΙ. ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ

1.
Γιατί, ιδίως η φετινή καταστροφή σε πανελλαδική κλίμακα, με τις τεράστιες οικολογικές, οικονομικές, ανθρωπιστικές και κοινωνικές συνέπειές της, κατέδειξε την αδιαφορία και την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού, την ανευθυνότητα και δολιότητα των ιθυνόντων.
2.
Γιατί η δημοτική αρχή του Χαϊδαρίου αδιαφορεί για την κατάσταση στα άλση και τα δάση, εμφανίζεται ανεπαρκής απέναντι στους διεκδικητές δημόσιας δασικής περιουσίας, επιτρέπει ή και η ίδια σχεδιάζει την ‘αξιοποίηση’ πράσινων πνευμόνων.
3.
Γιατί είμαστε πολλοί και μπορούμε. Η θλίψη, η αγανάκτηση, η οργή πρέπει να γίνουν μηχανές που ωθούν στη δράση. Η πράξη έδειξε με τρόπο οδυνηρό ότι μόνο όπου οι ίδιοι οι πολίτες ενδιαφέρονται και δρουν για τον τόπο τους περισώζεται ό,τι μπορεί να περισωθεί. Αν μάλιστα επιτευχθεί και ο συντονισμός με άλλες παρόμοιες κινήσεις των γειτονικών δήμων και γενικότερα της Αττικής, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ενθαρρυντικά.
4.
Γιατί είναι ανάγκη. Η ζωή μας και των επόμενων γενεών κινδυνεύει άμεσα πλέον. Και η ποιότητα της ζωής μας έχει φτάσει στο έσχατο της εξαθλίωσης.

ΙV. ΤΡΟΠΟΙ ΔΡΑΣΗΣ

1.
Άμεσες πρωτοβουλίες όσων συμμετέχουν στην κίνησή μας μαζί με άλλους συμπολίτες μας. Δεν είμαστε ‘εθελοντές’, δεν είμαστε ελίτ, δεν είμαστε κλειστός κύκλος. Είμαστε σαύρες των δασών, των αλσών και των δρόμων, που μαζί με τις χελώνες, τα πουλιά και τ’ άλλα ζώα αποφασίσαμε να υπερασπίσουμε το ζωτικό μας χώρο.
2.
Παραστάσεις και διεκδικήσεις (με συλλογή υπογραφών, πορείες κ.λπ.) για πρωτοβουλίες που αρμόδια είναι η δημοτική ή άλλη κρατική αρχή.
3.
Συνεργασία με άλλες παρόμοιες κινήσεις, ιδιαίτερα του Περιστερίου (λόγω ΚΕΒΟΠ), της Πετρούπολης κ.ά. (λόγω Ποικίλου όρους), της Αγίας Βαρβάρας και του Κορυδαλλού (λόγω Αιγάλεω), αλλά και με κινήσεις που παρεμβαίνουν στα μείζονος σημασίας προβλήματα Πάρνηθας και Υμηττού. Επίσης συνεργασία με ανάλογες κινήσεις που τυχόν υπάρχουν ή θα δημιουργηθούν στις σφοδρά πληγείσες περιοχές της Πελοποννήσου.
4.
Συνεργασία με τις δημοτικές αρχές, σε κάθε περίπτωση που αυτό είναι αναγκαίο και δυνατό (π.χ. ομάδες πυρασφάλειας).

V. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΜΕΣΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

1.
Συλλογή πληροφοριών για τα τούνελ, το ΚΕΒΟΠ, τις ‘νεροτσουλήθρες’.
2.
Επαφή με ειδικούς που θα μας συμβουλέψουν για τη βελτίωση της πανίδας.
3.
Διεκδίκηση τοποθέτησης κρουνών και συστηματικής επίβλεψης των δασών και αλσών από την δημοτική αρχή.
4.
Οργάνωση επιχείρησης καθαρισμού και φύλαξης αλσών και δασών.
5.
Δημιουργία ομάδας εθελοντών πυρόσβεσης που να είναι διαθέσιμη σε περίπτωση ανάγκης. Εννοείται ότι χρειάζεται και η ανάλογη εκπαίδευσή τους.
6.
Ανακοίνωση της δημιουργίας της κίνησής μας στα τοπικά μέσα.
7.
Επαφή με άλλες κινήσεις του λεκανοπεδίου και μόνιμη επικοινωνία.
8.
Δενδροφύτευση πεζοδρομίων.
9.
Συμπαράσταση στους πληγέντες της Πελοποννήσου.